آمد زمستان...

 

دگر باره زمستان شد، سرما باز آمد 

برهنه درختان را باز وقت خواب آمد 

حریر موی آسمان بر تن زمین نشست 

زمستان با نرم پیرهن سپید بمیان آمد 

سرها به گریبان، تن ها سرد، سوزنده هوا 

رقصنده دختر ِشعله ی آتش بمیدان آمد 

تیغ تیز انجماد پوسته دلهای گرم شکاند 

جان آدمی ز درد سوز سرما، به فغان آمد 

قلیان آتش امید اما، زنده در دل عاشقان 

تا دگر فصلی بگویند، که باز بهار آمد 

صد جام شوکرانم گر دهد این زمستان  

بر خیزم و پای کوبم که دگر بار بهار آید 

چرخ گردون فلک تابد بیتاب، یار هوشیار 

بهار دلبر ،جام می به دو دست و مست می آید

سراب

سلام دوستان عزیز من بالاخره از مسافرت ۵۲ روزه ام برگشتم  والان هم یه آپ  خوشکل براتون گذاشتم که بخونید.  

 

آفتاب است و بیابان چه فراخ!نیست درآن نه گیاه و نه درخت 

غیر آوای غرابان دیگر 

بسته هربانگی از این وادی رخت 

درپس پرده ای از گرد و غبار 

نقطه ای لرزد از دور سیاه: 

چشم اگر پیش رود ؛ می بیند 

آدمی هست که می پوید راه 

تنش از خستگی افتاد ز کار 

بر سر و رویش بنشسته غبار 

شده از تشنگی اش خشک گلو 

پای عریانش مجروح ز خار 

هرقدم پیش رود؛پای افق 

چشم او بیند دریایی آب  

اندکی راه چو می پیماید 

می کند فکر که می بیند خواب!!!! 

سهراب سپهری

Tnickling the Moonlight

 

Trickling the moonlight  

Beighten the glowworm  

Not is dream to one"s eye an hour; but  

The sadness of this sleepy-head 

That"s sleeplessness in my tearful eye 

 

Down is anxious along whit me 

Morning requests to me 

I bring of his blessed breeze news the nation were 

Bereaved of their possession 

  

But in my heart is hopelessness 

Of this journey  

The delicate"s stem of rose that 

I plant it whit more LOVE 

 

I irrigate it whit heartily  

Oh! That rose faded by my side 

My hands search 

For opening ray of hope 

 

Trichling the moonlight 

Brighten the glowworm 

An alone man whit blister foot in the long way 

Stands near the village 

 

With the knapsack upon his shoulder 

 His hand on the door ;telling himself 

The sadness of this sleepy-hesd 

 That's sleeplessness in my tearful eye 

NIMA YOUSHIJ