دخترخوشبخت..!!!!؟؟؟؟

 

با امیدی گرم شادی بخش

با نگاهی مست و رویایی

دخترک افسانه میخواند

نیمه شب در کنج تنهایی

بی گمان روزی ز راهی دور

می رسد شهزاده ای مغرور

می خورد بر سنگفرش کوچه های شهر

ضربه ی سم ستور باد پیمایش

میدرخشد شعله ی خورشید

بر فراز تاج زیبایش

تار و پود جامه اش از زر

سینه اش پنهان به زیر رشته هایی از در و گهر

میکشاند هرزمان همراه خود سویی باد... پرهای کلاهش را

یا بر آن پیشانی روشن

حلقه ی موی سیاهش را

مردمان در گوش هم آهسته می گویند

آه ... او با این غرور و شوکت و نیرو

در جهان یکتاست

بی گمان شهزاده ای والاست

دختران سر می کشند از پشت روزن ها

گونه هاشان آتشین از شرم این دیدار

سینه هاشان لرزان و پر غوغا

در تپش از شوق یک پندار

شاید او خواهان من باشد

لیک گویی دیده ی شهزاده ی زیبا

دیده ی مشتاق آنان را نمی بیند

او از این گلزار عطآگین

برگ سبزی هم نمی چیند

همچنان آرام و بی تشویش

می رود شادان به راه خویش

می خورد برسنگفرش کوچه های شهر

ضربه ی سم سترو باد پیمایش

مقصد او خانه ی دلدار زیبایش

مردمان از یکدیگر آهسته می پرسند

کیست پس این دختر خوشبخت

ناگهان درخانه می پیچد صدای در

سوی در گویی ز شادی می گشایم پر

اوست آری .... اوست

آه ای شهزاده ای محبوب رویایی

نیمه شب ها خواب میدیدم که می آیی

زیر لب چون کودکی آهسته می خندد

با نگاهی گرم و شوق آلود

برنگاهم راه می بندد

ای دوچشمانت رهی روشن به سوی شهر زیبایی

ای نگاهت باده ای در جام مینایی

آه بشتاب ای لبت همرنگ خون لاله ی خوشرنگ صحرائی

ره بسی دور است

لیک درپایان این ره ... قصر پر نور است

می نهم پا بررکاب مرکبش خاموش

می خزم در سایه ی آن سینه و می شوم مدهوش

بازهم آرام و بی تشویش

می خورد برسنگفرش کوچه های شهر

ضربه ی سم سترو بلد پیمایش

می درخشد شعله ی خورشید

بر فراز تاج زیبایش

می کشم هماره او زین شهر غمگین رخت

مردمان با دیده ی حیران

زیر لب آهسته می گویند

... دختر خوشبخت 

 فروغ فرخزاد